คำสอนบรรพชนที่ไม่มีวันตาย' แด่ทุกท่านด้วยความเคารพ
"ผู้ใหญ่เคยสอนลูกหลานไทยมาตั้งแต่ยังเด็ก
การทำความดีหาใช่เพื่อตัวเราเอง แต่ท่านสอนว่า
เพื่อที่เราแอบหวังจะให้ผู้คนเมตตากรุณาแก่ลูกหลานของเราในวันข้างหน้าเมื่อตัวเราไม่อยู่แล้วต่างหาก
กระผมเชื่อในคำสอนนี้เป็นที่สุด ด้วยได้กับตนเอง ทุกวันนี้ยังพูดคุยกับครอบครัวอยู่เสมอว่าคุณปู่คุณย่าได้สร้างกุศลบุญไว้เป็นอันมาก
ท่านเป็นแบบอย่างในการดำรงชีวิตแก่เรา ความสุภาพเรียบร้อย
ความพอเพียงตามพระราชดำรัสคำสอน ความอ่อนน้อมถ่อมตน
ท่านกล่าวเสมอว่าสิ่งนี้คือเอกลักษณ์ของคนไทยมาแต่เก่าก่อน ไม่ใช่การคุยโวโอ้อวด
หรือวัดรอยเท้าผู้ใหญ่ แต่ให้รู้จัก 'การเจียมเนื้อเจียมตัว' หมายถึงความไม่ผลีผลาม
มีความสุขุมคัมภีรภาพ ไม่สุดโต่ง หรือกระทำสิ่งหนึ่งสิ่งใดที่เสมือนการอวดรู้อวดดี
คงไม่ได้มีความหมายไปในทางลบดั่งเช่นที่บางคนเข้าใจผิด
เมื่อผู้คนจดจำบุพการีเราได้ก็พลอยจะมีความเมตตาอารีแก่ลูกหลานของท่านไปด้วย
พ่อเคยบอกแก่กระผมไว้ครั้งหนึ่งเพียงไม่นานก่อนหน้าที่พ่อจะล้มป่วยและจากไปว่า
'ความดีได้แก่ความซื่อสัตย์สุจริตที่ค้ำจุนความอยู่รอดของชีวิตและชาติบ้านเมือง
หากเราขาดซึ่งสิ่งนี้ย่อมเปรียบเสมือนการขาดเกราะป้องกันตัวที่สำคัญที่สุด
และความไม่ดีก็จะถาโถมเขาใส่' ความดีกับความชั่วจึงไม่สามารถอยู่ร่วมกันได้
นอกเสียจากการหลอกตนเอง ซึ่งไม่ควรกระทำ
ชีวิตเรา ชีวิตคน ชีวิตท่าน ชีวิตชาติ
สัมพันธ์กันทั้งสิ้น แยกกันไม่ออก
ไม่มีสิ่งใดที่จะสายเกินการแก้ไข
ไม่มีความดีความถูกต้องอันใดที่ทำไม่ได้
(/)ปนัดดา กรุงเทพฯ
๒๖ ส.ค. ๖๑
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น