โฆษณา

จำนวนผู้เข้าชม

วิเคราะห์ เจาะลึก มุมมองการเมือง พบกับนายหัวไทรนักข่าวหัวเห็ด จาก ปลายด้ามขวานชายแดนใต้

วันอังคารที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2563

วอนใจบุญช่วย...กนกวรรณ สุวรรณบัณดิษฐ 45ปี ซมซานทรมานป่วยโรคพุ่มพวงกว่า8ปี ร้องไห้โฮ ผวากระแสต่อสู้โรคไวรัส โควิต-19 กลัวซ้ำสอง (มีคลิป)


วอนใจบุญช่วย...กนกวรรณ สุวรรณบัณดิษฐ 45ปี ซมซานทรมานป่วยโรคพุ่มพวงกว่า8ปี ร้องไห้โฮ ผวากระแสต่อสู้โรคไวรัส โควิต-19 กลัวซ้ำสอง (มีคลิป)


  ประพันธ์  ฤทธิวงศ์ / บก.เวปปลายด้ามขวาน@ชายแดนใต้/ รายงาน


@@@  นามบรรณาธิการ เวปปลายด้ามขวาน@ชายแดนใต้  ได้มีโอกาสลงพื้นที่ เป็นกำลังใจ..
สาว 45 ปี ป่วยโรคพุ่มพวง  นอนซมซานทรมานมา กว่า 8 ปี พร้อมท่ามกลางกระแส การต่อสู้โรคไวรัส โควิด 19 ทั้งๆที่ ทุกคนต่างผวา ..อยู่กับบ้าน  หยุดเชื้อ  เพื่อชาติ ด้วย นางกนกวรรณ (นุ้ย) สุวรรณบัณดิษฐ  อายุ 45 ปี  อยู่บ้านเลขที่ 321/1  หมู่ 10 ต.รือเสาะ อ.รือเสาะ  จ.นราธิวาส  ปัจจุบันพักอยู่บ้านพักของเทศบาลตำบลรือเสาะ


 กนกวรรณ กล่าวสุดที่สุดชีวิต น้ำตาหลั่งไหล     ป่วยเป็นโรคพุ่มพ่วง มาเป็นเวลา 8 ปีแล้ว ในช่วงระยะเวลา 8 ปี  ต้องไปหาหมอตลอด ตามที่หมอนัด  แฟนต้องช่วยเป็นภาระตลอด  หลังจากนั้นก็รับยามาทานที่บ้าน  ช่วงแรกก็ดีขึ้นค่ะ  ก็สามารถทำงานบ้านได้  แล้วหลังจากนั้น  อาการก็เริ่มทรุด  เริ่มเหนื่อย หอบ ทำอะไรไม่ได้เลย


    ช่วงหลัง 2 ปีนี้ ไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้  ภาระทุกอย่าง อยู่ที่สามีคนเดียว ดิฉันเองไม่สามารถช่วยเหลือทางครอบครัวได้เลย ดิฉันมีลูกสาวคนหนึ่ง น้องน้ำหวาน อายุ9 ปี กำลังเรียนอยู่ ชั้น ป.3 ที่ค่อยดูแล เวลาแม่ไม่สบาย จะนั่งเฝ้าตลอด
     อาการของดิฉัน ตอนนี้ ยิ่งทรุดอย่างมาก  ไม่สามารถจะเดินไปไหนได้ เพราะจะเหนื่อยตลอดเวลา ต้องใช้ออกซิเจนตลอด  คณหมอบอกว่า ต้องอยู่กับออกซิเจน

     ตอนนี้ ดิฉันรู้สึกท้อเหมือนกัน  เดรียด ที่ต้องใช้ชีวิตแบบนี้ทุกวัน กิน นอน อยู่อย่างนี้ทุกวัน เช้าด่ำ  เขาบอกว่า อย่าเครียด  มันเป็นไปไม่ได้คนเราจากที่เคยทำงานได้  ทำอะไรไม่ก็ต้องเครียด

      ทุกวันนี้ รายได้ สามีก็ทำงานเป็นลูกจ้างเทศบาลตำบลรือเสาะทำงานคนเดียวเงินเดือนก็ต้องจ่ายธนาคารที่กู้มา รายได้ ที่เหลือก็  ต้องจ่ายค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าออกซิเจน  ค่าใช้จ่ายภายในครอบครัวทุกอย่าง  แฟนต้องเป็นคนรับผิดชอบคนเดียว ลูกสาวก็ยังเล็ก
     บางครั้งดิฉันก็คิด  ไม่อยากอยู่เป็นภาระครอบครัว  อยากจะตาย  ให้พ้นๆ แต่ก็สงสารลูก  สงสาร คิดถึงลูกลูกจะอยู่ยังไง ดิฉันอยากจะซื้อยาดีๆมากิน เพื่อจะได้อยู่กับลูกนานๆ ครอบครัวฉันก็ลำบากมากจริงๆพ่อแม่ก็เสียชีวิตหมดแล้ว อยู่ กับโรคนี้...ไม่สามารถบอกได้ว่า ทรมานแบบไหน  แม้แต่หายใจ กินข้าว ก็ต้องเหนื่อย ตอนนี้แค่คุยก็เหนื่อย  เริ่มท้อกับชีวิต  แต่ก็จะสู้ เพื่อคนที่รัก และคนที่รักเรา  ดิฉันก็ไม่รู้จะพูดยังไง  ความรู้สึกตอนนี้  ไม่เป็นยังไง แต่บอกได้ว่า  ทรมานจริงๆ

   ทางครอบครัวก็ลำบาก ทุกอย่างสามีต้องรับผิดชอบ เพียงคนเดียวดิฉันจะพูดมากไปกว่านี้ก็ไม่ได้ ก็ไม่รู้จะพูดยังไงแล้ว
     ดิฉันจึงขอความช่วยเหลือผู้ใจบุญ ช่วยเหลือค่ายาอุปกรณ์การแพทย์ ตามหมายเลขบัญชีนี้เลยค่ะ  020172900191 ธนาคารออมสิน  ดิฉันเคยโพสต์ทางเฟสบุ๊ค ขอความช่วยเหลือ แต่ก็มีคนส่งกำลังใจมาเยอะมาก  ดิฉันก็ต้องขอขอบคุณ
ทุกๆคนที่ส่งกำลังใจและเข้ามาช่วยเหลือดิฉัน โรคพุ่มพ่วง มันทรมานมาก ขอบคุณค่ะ

     ส่วนเด็กหญิงโสภาวรรณ (น้องหวาน) สุวรรณบัณดิษฐ  อายุ 9 นักเรียนชั้น 3  หนูสงสารคุณแม่มากเวลาเวลากินข้าว เวลาจะทำอะไร    เข้าห้องน้ำก็หอบ  และแม่ต้องเข้าโรงพยาบาลบ่อย ก็ต้องทำงานรับจ้างเขา  ก็ไม่มีเงินเงิน ก็ต้องไปหยิบยืมหาของคนอี่น ต้องมารับผิดชอบ ก็เหนื่อย

      หนูอยากจะให้แม่หายเร็วๆ หนูต้องทำอาหารต้องดูแลแม่ตลอด  ไม่ว่าเข้าห้องน้ำ ต้องหอบตลอด หนูไม่มีโอกาสได้เที่ยวเลย  ต้องดูแล  สงสารแม่

     ด้าน  นายธีรพงค์  สุวรรณบัณดิษฐ อายุ 40 ปั  สามีของผู้ป่วย  กล่าวว่า  ผมทำงานเป็นลูกจ้างของเทศบาลตำบลรือเสาะ ก็ได้ดูแลภรรยา  ตั้งแต่ เริ่มป่วย จนกระทั่งถึงบัดนี้  ก็มีบุตร 1คนและหลานก็ช่วยกันดูแล ผมก็ต้องต้องดุแลทุกอย่าง เวลาเข้าห้องน้ำ ก็ลำบาก  ผมต้องทำงานเช้ายันค่ำ บางวันก็ไม่พอ  ค่าใช้จ่าย  ก็เหนื่อย  แต่คิดว่ามีความสามารถพอ คือจะทำหน้าที่ ให้กำลังใจ อยากจะให้เขาหาย หน้าที่ของผมก็ภาระทุกอย่าง ผมจะไม่ท้อ ผมต้องต้องดูแล มีลูกมี พ่อก็ป่วยเป็นโรคสมองตีบตัน  จะทำหน้าที่ตรงนี้ให้ดีที่สุด

       ผมต้องขออ้อนวอนทุกหน่วยงาน หรือผู้ใจบุญ  ที่พอจะช่วยเหลือได้ อยากจะให้แฟนมีอาการที่ดีขึ้น ก็ต้องขอขอบคุณทุกหน่วยงานที่มาดูแล  ที่ผ่านๆมา
หากผู้ใจบุญต้องการจะช่วยเหลือ..ต้องการโอนเงินได้เลย ชื่อบัญชี  นางกนกวรรณ สุวรรณบัณดิษฐ  ธนาคารออมสิน  หมายเลขบัญชี  020172900191  หรือโทร.065-3937961

0 ความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น